บทที่ 1

บทที่1
บทนำ
ความเป็นมาและความสำคัญของการสอบ
              เนื่องจากในปัจจุบันภาษาจีนเป็นภาษาที่ คนใช้พูดมากเป็นอันดับหนึ่งของโลกมีจำนวนอยู่ที่ 1,000 ล้านคนตามสถิติของปีค.ศ. 2014 ซึ่งมากกว่าภาษาอังกฤษถึงสองเท่า จึงมีการสอบวัดระดับความรู้เพื่อคัดและแบ่งความสามารถของบุคคล แต่ไม่ค่อยมีโครงงานหรือบทความประเภทนี้มากนัก โดยการศึกษานี้จะช่วยให้ มีความพร้อมสำหรับการแข่งขันในด้านต่างๆ ของกลุ่มประเทศอาเซียน การสอบ HSK เป็นการสอบที่เป็นทางการ เพราะจัดโดยสำนักงาน HSK กระทรวงศึกษาธิการของจีน และมีลักษณะเป็นสากลเพราะมีการสอบโดยทั่วไปในประเทศต่างๆทั่วโลก เปรียบเสมือน  TOEFL หรือ IELTS โดยใบประกาศนียบัตรจะออกโดยคณะกรรมาธิการ HSK แห่งชาติของประเทศจีน ซึ่งสามารถนำไปสมัครงานในบริษัทต่างๆ ที่ต้องการบุคลากรที่มีความรู้ทางด้านภาษาจีนได้ สามารถใช้เป็นหลักฐานเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ปริญญาโท ในคณะต่างๆ ของมหาวิทยาลัยทุกที่ในประเทศจีนได้ ข้อมูลนี้จะ เพิ่มโอกาสทางการศึกษา ให้กับผู้ที่ไม่มีทุนทรัพย์ได้ค้นคว้า ทางอินเทอร์เน็ต และเพื่อเพิ่มความได้เปรียบในการทำงานในอนาคต

 วัตถุประสงค์ของการศึกษา
1.             .เพื่อให้มีความพร้อมสำหรับการแข่งขันในด้านต่างๆ ของกลุ่มประเทศอาเซียน
2.              เพื่อเพิ่มโอกาสทางการศึกษาให้กับผู้ที่ไม่มีทุนทรัพย์ ได้ค้นคว้าทางอินเตอร์เน็ต
3.              เพื่อเพิ่มความได้เปรียบในการทำงานในอนาคต 








ประโยชน์ที่ได้รับจากการศึกษา

1.              เพื่อจะได้รู้วิธีเตรียมตัวสอบวัดระดับภาษาจีนแมนดาริน
2.              มีรูปเล่มเกี่ยวกับภาษาจีนในชีวิตประจำวัน
3.              ผู้ที่สนใจสามารถค้นหาใน Internet ได้โดยเพียงกดเข้าลิงก์


ขอบเขตของการศึกษา
1.               วิธีการเตรียมตัวสอบวัดระดับ HSK ระดับที่ 5
2.              รวบรวมภาษาจีนแมนดารินเพื่อใช้สอบ HSK

นิยามศัพท์เฉพาะ
1.       HSK ย่อมาจาก Hànyǔ Shuǐpíng Kǎoshì ( 漢語水平考試 ) หรือ Chinese Proficiency Test ซึ่งแปลว่าการสอบวัดระดับความรู้ทางภาษาจีน
2.       ภาษาจีนแมนดาริน ( Standard Mandarin ) เป็นภาษาทางการของ สาธารณรัฐประชาชนจีนและสาธารณรัฐจีนหรือไต้หวัน ซึ่งสำเนียงพูดที่ถือเป็นมาตรฐาน คือ สำเนียงปักกิ่ง หรือ ภาษาฮั่น ก็จัดอยู่ในกลุ่มภาษาแมนดารินเช่นกัน

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

วิธีการสอบวัดระดับ HSK ระดับที่ 5

วิธีการเตรียมตัวสอบ

บทที่ 4